ابوحمرا هلال بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ')
 
خط ۷۳: خط ۷۳:
{{صحابه}}
{{صحابه}}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:صحابه ایرانی پیامبر]]
[[رده:صحابه ایرانی پیامبر]]
[[رده:موالی پیامبر]]
[[رده:موالی پیامبر]]
[[رده:راویان حدیث از پیامبر(ص)]]
[[رده:راویان حدیث از پیامبر(ص)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۷

مشخصات فردی
نام کامل ابوحمرا هلال بن حارث معروف ابوحمرا مولی رسول‌الله(ص)
کنیه ابوحمرا
زادگاه ایران، فارس
محل زندگی حمص، شام
دین اسلام
مشخصات دینی
دلیل شهرت صحابه ایرانی و آزاد شده پیامبر(ص)
نقش‌های برجسته راوی حدیث

ابوحمرا هلال بن حارث، مشهور به ابوحمرا مولی رسول‌الله(ص)، صحابه ایرانی و از موالی و خادمان پیامبر(ص) بوده که در شام سکونت داشته و راوی برخی احادیث در فضیلت علی(ع) و اهل‌بیت بوده است.

معرفی اجمالی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابوحمرا هلال بن حارث بن ظفر، مشهور به ابوحمرا مولی رسول‌الله(ص)؛ بنابر نقل برخی منابع، از خاندان «بنی‌سهم» قریش یا قبیله اسلمی یا سُلمی است. برخی صحابه‌نگاران و دیگر منابع، «ابوحمرا» را از اهالی فارس[۱] و از موالی و خادمان رسول الله(ص) دانسته‌اند.[۲] هرچند نام‌های دیگری نیز برای او و پدرش ثبت شده است. ابوحمرا بعدها و گویا در پی فتوحات در «حُمص»، یکی از شهرهای شام، ساکن شد.[۳]

راوی حدیث[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از ابوحمرا احادیثی در فضائل امیرمؤمنان(ع) و دیگر اهل بیت(ع) نقل شده است.[۴] در حدیثی به نقل از ابوحمرا آمده است: در مدت چند ماهی که همراه رسول خدا(ص) و یا در مدینه بودم، آن حضرت هر روز صبح به هنگام نماز به در خانه حضرت علی و حضرت زهرا (علیهما‌السّلام) می‌آمد و می‌فرمود: "السلام علیکم اهل البیت، ﴿ اِنَّمٰا یُرِیدُ اللّٰهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً﴾" (احزاب:33).[۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. رجال برقی، ص٣؛ الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعه، ص٣٧١.
  2. الاستیعاب، ج4، ص١66٣؛ الاصابه، ج٧، ص6٧.
  3. الاصابه، ج٧، ص٨٠.
  4. ر. ک: دانشنامه سیره نبوی، ج١، صص ٢5٠ - ٢5٢.
  5. سبل الهدی والرشاد؛ ج١١، ص4٠٩؛ البدایة والنهایه، ج5، ص٣٣٣.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب صحابه ایرانی پیامبر(ص) و دیگر مسلمانان ایرانی تبار در عصر نبوی، محمود سامانی. بخش «صحابه ایرانی پیامبر»، ص48-49. است.
  • قرآن کریم.
  • سبل الهدى و الرشاد، محمد بن يوسف صالحى دمشقى، بيروت، دار الكتب العلمية، ١۴١۴ق.
  • البدایة والنهایة، ابوالفداء اسماعیل بن کثیر الدمشقی (ابن کثیر)، تحقیق: علی شیری، ط ١، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ١4٠٨ه. ق - ١٩٨٨م.
  • الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعه، سیدعلیخان مدنی، ناشر:موسسة الوفاء.
  • رجال برقی، احمد بن ابی‌عبدالله بن خالد برقی،
  • دانشنامه سيره نبوى، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ١٣٨٩ش.
  • الاصابه فى تمييز الصحابه، ابن حجر عسقلانى، چاپ اول، بيروت، دار الكتب العلميه، ١۴١۵ه .ق.
  • الاستيعاب فى معرفة الأصحاب، أبو عمر يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر (م ۴۶٣)، تحقيق على محمد البجاوى، بيروت، دارالجيل، ١٩٩٢م.