محاذات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ طوسی]] اولین فقیه [[شیعه|شیعی]] است که درباره مساله محاذات سخن گفت و آن را پذیرفت. همه فقهای شیعه و [[اهل‌سنت|سنی]] با محاذات [[مسجد شجره]] موافق هستند.  

به فتوای فقها اولین عمل [[واجب]] در [[حج]] و [[عمره]] که از طرف [[شرع]] مشخص شده، احرام در مکانی است که به آن میقات می‌گویند.<ref>مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان، مقدس اردبیلی، ج۶، ص۱۶۸ و ۱۷۹؛ مستند الشيعة في أحكام الشريعة، نراقی، ج۱۱، ص۱۹۱.</ref> این [[میقات]] برای کسی است که از آن عبور می‌کند ولی برای شخصی که اختیاراً یا اضطراراً از آن رد نمی‌شود، [[مجتهد|فقها]] مکان دیگری به نام محاذات را مطرح کردند.<ref>مفهوم‌شناسی محااذات و حکم احرام از آن، پژوهشنامه حج و زیارت، ص۸۰-۸۱.</ref>

از جهت لغت نیز به دو مکان کنار یکدیگر نه پشت یا جلو، محاذات گفته می‌شود.<ref>مجمع البحرین، طریحی، ج۱، ص۹۷.</ref> در روایات نیز محاذات به معنای کنارِ راست و چپ معنا شده است.<ref>وسائل الشیعه، شیرازی، ج۸، ص۴۰۶.</ref> از نظر سید علی سیستانی<ref>مناسک حج محشی، پژوهشکده حج، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۳.</ref> از مراجع شیعه، مرحوم نائینی<ref>دلیل الناسک؛ تعلیقه وجیزة علی مناسک الحج للنائینی، حکیم، ج۱، ص۱۰۹.</ref> و حتی  صاحب عروه،<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۷.</ref> معیار در فهم محاذات، هم‌‌راستایی عرفی است نه دقت عقلی.

از سوی دیگر [[محقق حلی]]،<ref>شرائع الاسلام، محقق حلی، ج۱، ص۲۴۱.</ref> [[مقدس اردبیلی]]،<ref>مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان، مقدس اردبیلی، ج۶، ص۱۸۶.</ref> [[موسوی عاملی]]،<ref>مدارک الاحکام فی شرح عبادات شرایع الاسلام، ج۷، ص۲۲۳.</ref> [[محقق سبزواری]]،<ref>کفایة الفقه، محقق سبزواری، ج۳، ص۵۷۷.</ref> [[محدث بحرانی]]<ref>الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة، محدث بحرانی، ج۱۴، ص۴۵۲.</ref> و [[سید ابوالقاسم خویی]]<ref>المعتمد فی شرح عروة الوثقی، خوئی، ج۲، ص۳۷۰.</ref> از دیگر فقهای شیعه، قائل به عدم جواز صحت [[احرام]] از سایر محاذات مواقیت به غیر از [[مسجد شجره]]، شده‌اند.

==نگارخانه==

پرونده:عرق و منازل.jpg|فاصله میقات ذات عرق و قرن المنازل

پرونده:فاصله میقات یلملم.jpg|فاصله میقات یلملم

* '''وسائل الشیعه'''، محمد بن حسن حر عاملی، تحقیق: عبدالرحیم شیرازی،  بیروت، داراحیاء التراث، ۱۴۰۳ق.

{{پایان}}