پرش به محتوا

اسرار طواف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اَسرار طَواف''' مجموعه‌ای از حکمت‌های گوناگونی پیرامون معنا و فلسفه چرخیدن به دور [[کعبه]] است که به ورای عمل ظاهری چرخیدن و حقیقت آن  در منابع اسلامی می‌پردازد. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» طرح شده‌اند.
'''اَسرار طَواف''' مجموعه‌ای از حکمت‌های گوناگونی پیرامون معنا و فلسفه چرخیدن به دور [[کعبه]] است که به ورای عمل ظاهری چرخیدن و حقیقت آن  در منابع اسلامی می‌پردازد. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» طرح شده‌اند. منابعی که درباره اسرار مناسک حج گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی و اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.  
 
طواف را از پرمعناترین جلوه‌های بندگی و آن را را حامل پیام‌هایی در باب یکتاپرستی، فروتنی، یکپارچگی امت اسلامی، تربیت روح و یادآوری پیمان انسان با خداوند دانسته‌اند.
 
بر اساس برخی حکمت‌ها، طواف تنها حرکت بدن نیست؛ بلکه هماهنگی جسم و جان در عبادتی واحد است. بدن به دور خانه خدا می‌گردد و دل در محضر پروردگار حاضر می‌شود و این هماهنگی، یکی از اسرار مهم معنویِ این عبادت شمرده شده است. درباره هفت دور چرخیدن به دور خانه خدا، معانی و رموز فراوانی بیان شده. طواف آداب و شروطی دارد.


== اهمیت طواف و اسرار آن ==
== اهمیت طواف و اسرار آن ==

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۲

اَسرار طَواف مجموعه‌ای از حکمت‌های گوناگونی پیرامون معنا و فلسفه چرخیدن به دور کعبه است که به ورای عمل ظاهری چرخیدن و حقیقت آن در منابع اسلامی می‌پردازد. طواف از بنیادی‌ترین اعمال حج و عمره است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» طرح شده‌اند. منابعی که درباره اسرار مناسک حج گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی و اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.

اهمیت طواف و اسرار آن

طواف، هفت دور چرخیدن دور کعبه در مسجدالحرام و یکی از اعمال حج و عمره است.[۱]

قرآن کریم در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است؛ از جمله آیه‌ی «وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ».[۲]در روایات نبوی و احادیث اهل‌بیت(ع) نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند[۳]. و گاه از آن با عنوان «نماز» یاد شده است.[۴]

برخی برآنند که صرفِ چرخیدن بر گرد کعبه کافی نیست؛ مشرکان نیز در عصر جاهلی طواف می‌کردند و قرآن آن را نکوهیده است.[۵] اگر زائر معنای طواف را نداند، ممکن است مانند جاهلان تنها حرکت ظاهری انجام دهد و حتی در حال طواف نیز به غیر خدا توجه کند و مرتکب گناه شود.[۶]

اسرار توحیدی طواف

طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است و نشان می‌دهد در مسیر بندگی جایی برای تفرّق وجود ندارد.[۷][۸][۹]

این عبادت به منزله نماز دانسته شده[۴] و حرکتی برای قرب به خدا و دوری از غیر اوست که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.[۱۰] استمرار آن نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.[۱۱] چرخیدن به گرد کعبه همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است[۱۲] و موجب مباهات و توجه ویژه او به طواف‌کنندگان می‌شود.[۱۳]

اسرار اخلاقی و معنوی

منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند [۱۴]. در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و با بازگشت به کعبۀ حقیقیِ دل، تنها بر خدا اعتماد می‌کند [۱۵]، توبه و پاکی از گناهان را می‌جوید [۱۶] و با طواف معنوی، دل و باطن خویش را در مسیر شوق و صفای درون به حرکت درمی‌آورد [۱۷]. هماهنگی جمعی حاجیان جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد [۱۸] و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند [۱۹].

اسرار عرفانی و رمزی طواف

در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد [۲۰]. گفته شده که کعبه در امتداد بیت‌المعمور و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند [۲۱][۷]؛ انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد عرش شبیه می‌شود [۲۲][۲۳]. حقیقت طواف، حرکت دل در محضر خدا و گشتن در مدار انسانِ کامل تعبیر شده است[۲۴] که این سیر، آتش محبت و امید به رحمت الهی را در جان برمی‌افروزد [۱۰]؛ درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد [۲۵].

سرّ عدد هفت در دورهای طواف

طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم و حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.[۲۶]

از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره دارد[۲۷] و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.[۲۸] در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.[۲۹] همچنین گفته شده است که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تاویل‌های آن را یادآور می‌شود.[۳۰]

عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار سعی و هفت سنگریزه رمی جمرات.[۲۶] این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان[۳۱] و هفت دریا[۳۲] سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.[۲۶] بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.

در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت و رساندن عمل به نقطه تمامیت دانسته شده[۳۳] و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.[۳۴]

شروع طواف از حجرالاسود

در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.[۳۵] آغاز طواف از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی خانه خدا و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند دست زدن به این سنگ تعهدی است برای اینکه زائر دیگر دست خود را به گناه آلوده نکن.[۳۶]

شروط و آداب

طواف بجز اسرار آدابی هم دارد آدابی نظیر غسل، تواضع، سکینه و اینکه با پای برهنه به مطاف برود.[۳۷] طهارت باطنی [۳۸] و حضور قلب [۳۹]از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است. دعا یکی دیگر از مستحبات و آداب طواف است.[۳۷]

پانویس

  1. درسنامه مناسک حج، ص۳۳.
  2. حج، 29.
  3. فروع کافی، ج4، ص412، ح5.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ عوالی الئالی، ج2، ص167.
  5. انفال، 35.
  6. صحبای حج، ص193.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ صهبای حج، ص190.
  8. انبیاء، 97.
  9. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ اسرار عرفانی حج، ص363.
  11. محجة البیضاء، ج2، ص350.
  12. حج مقبول، ص۱۱۴.
  13. مستدرک الوسائل، ج9، ص376.
  14. دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.
  15. اسرار عرفانی حج، ص360.
  16. علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.
  17. اسرار عرفانی حج، ص361.
  18. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.
  19. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.
  20. صحبای حج، ص191.
  21. بحار، ج96، ص57.
  22. زمر، 75.
  23. مستدرک الوسائل، ج10، ص172.
  24. اسرار عرفانی حج، ص358.
  25. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.
  26. ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ اسرار عرفانی حج، ص364.
  27. اسرار الشریعه، ص243.
  28. اسرار عرفانی حج، ص365.
  29. علل الشرایع، ج2، ص407.
  30. اسرار الشریعه، ص240.
  31. بقره، 29.
  32. لقمان، 27.
  33. اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.
  34. اسرار عرفانی حج، ص366-370.
  35. بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.
  36. صحبای حج، ص194.
  37. ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ اسرار عرفانی حج، ص371.
  38. . نک: صهبای حج، ص217.
  39. اسرار عرفانی حج، ص359.

منابع

  • درسنامه مناسک حج محمد حسین فلاح زاده، تهران، مشعر، 1389ش..
  • الحج و العمره فی الکتاب و السنه، محمد محمدی ری شهری، قم، دارالحدیث، ۱۳۷۶ش.
  • بحار الانوار، محمد باقر المجلسی، تصحیح محمد باقر بهبودی و دیگران، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • عوالی اللئالی، محمد ابن ابی جمهوری، قم، سیدالشهداء، 1362ش.
  • المحجة البیضاء، فیض کاشانی، قم، نشر اسلامی، 1417ق.
  • مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، قم، مؤسسه آل البیت، 1408ق.
  • پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، معاونت امور روحانیون، تهران، مشعر، 1387ش.
  • اسرار عرفانی حج، محمدتقی فعالی، تهران، مشعر، 1386ش.
  • جرعه‌ای از صهبای حج، عبدالله جوادی آملی، تهران، مشعر، 1386ش.