پرش به محتوا

اسرار طواف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر
دیداریویکی‌متن
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، csmoderator، developer، Moderators، مدیران
۱۱٬۶۸۲ ویرایش‌ها
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، csmoderator، developer، Moderators، مدیران
۱۱٬۶۸۲ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''اَسرار طَواف''' مجموعه‌ای از حکمت‌های گوناگونی پیرامون معنا و فلسفه چرخیدن به دور [[کعبه]] است که به ورای عمل ظاهری چرخیدن و حقیقت آن  در منابع اسلامی می‌پردازد. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» طرح شده‌اند.
'''اَسرار طَواف''' فلسفه و معنای عرفانی و باطنی عمل [[طواف]] به دور [[کعبه]] است. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در [[قرآن]] و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» شناخته شده‌اند. منابعی که درباره اسرار [[اعمال حج تمتع|مناسک حج]] گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی، اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.  


طواف را از پرمعناترین جلوه‌های بندگی و آن را را حامل پیام‌هایی در باب یکتاپرستی، فروتنی، یکپارچگی امت اسلامی، تربیت روح و یادآوری پیمان انسان با خداوند دانسته‌اند.
== اهمیت طواف ==
 
{{اصلی|طواف}}طواف، هفت دور چرخیدن دور [[کعبه]] در [[مسجدالحرام]] و یکی از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۳۳.</ref> [[قرآن]] در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است'''.'''<ref>حج، 29.</ref> در روایات نبوی و احادیث [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند.<ref>فروع کافی، ج4، ص412، ح5.</ref>
بر اساس برخی حکمت‌ها، طواف تنها حرکت بدن نیست؛ بلکه هماهنگی جسم و جان در عبادتی واحد است. بدن به دور خانه خدا می‌گردد و دل در محضر پروردگار حاضر می‌شود و این هماهنگی، یکی از اسرار مهم معنویِ این عبادت شمرده شده است. درباره هفت دور چرخیدن به دور خانه خدا، معانی و رموز فراوانی بیان شده. طواف آداب و شروطی دارد.
 
== طواف و اهمیت آن ==
{{اصلی|طواف}}طواف، هفت دور چرخیدن دور [[کعبه]] در [[مسجدالحرام]] و یکی از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۳۳.</ref>
 
[[قرآن کریم]] در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است؛ از جمله آیه‌ی '''«وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ».'''<ref>حج، 29.</ref>در روایات نبوی و احادیث [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند<ref>فروع کافی، ج4، ص412، ح5.</ref>. و گاه از آن با عنوان «نماز» یاد شده است.<ref name=":5" />
 
== اهمیت دانستن اسرار طواف ==
برخی برآنند که صرفِ چرخیدن بر گرد کعبه کافی نیست؛ مشرکان نیز در عصر جاهلی طواف می‌کردند و قرآن آن را نکوهیده است.<ref>انفال، 35.</ref> اگر زائر معنای طواف را نداند، ممکن است مانند جاهلان تنها حرکت ظاهری انجام دهد و حتی در حال طواف نیز به غیر خدا توجه کند و مرتکب گناه شود.<ref>صحبای حج، ص193.</ref>
== اسرار توحیدی طواف ==
== اسرار توحیدی طواف ==
در نگاه بسیاری از مفسران و محققان، طواف جلوه‌ای از توحید عملی است.<ref name=":0">صهبای حج، ص190.</ref> حرکت دایره‌ای همه حاجیان به دور یک مرکز، یادآور آن است که مقصد همه مؤمنان، خداوند یکتا است<ref>انبیاء، 97.</ref> و تفرّق و دوگانگی در مسیر بندگی جایی ندارد.<ref name=":6">پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.</ref>
طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است.<ref name=":0">صهبای حج، ص190؛ سوره انبیاء، آیه 97؛ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.</ref>


از جمله معانی توحیدی که برای طواف ذکر شده است:
طواف به منزله نماز<ref name=":5">عوالی الئالی، ج2، ص167.</ref> و حرکتی برای نزدیکی به خدا و دوری از غیر دانسته شده است که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.<ref name=":2">اسرار عرفانی حج، ص363.</ref> استمرار آن نیز نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.<ref>محجة البیضاء، ج2، ص350.</ref> چرخیدن به گرد [[کعبه]] همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است<ref>حج مقبول، ص۱۱۴.</ref> و موجب توجه ویژه او به [[طواف|طواف‌کنندگان]] می‌شود.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص376.</ref>


* طواف به دور کعبه به منزله نماز است.<ref name=":5">عوالی الئالی، ج2، ص167.</ref>
== اسرار اخلاقی ==
* طواف، حرکتِ قرب به خدا است و دوری از هرچه جز اوست. این عبادت دل را صیقل می‌دهد، روح را با خدا مأنوس می‌سازد.<ref name=":2">اسرار عرفانی حج، ص363.</ref>
منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref> در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و تنها بر خدا اعتماد می‌کند<ref>اسرار عرفانی حج، ص360.</ref> و توبه و پاکی از گناهان را از او می‌جوید.<ref>علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.</ref> هماهنگی جمعی [[حاجی|حاجیان]] جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.</ref> و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>
* استمرار حرکت در طواف نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداوند است. پس اگر زائر به یاد خداوند نباشد، هدف طواف محقق نمی‌شود.<ref>محجة البیضاء، ج2، ص350.</ref>
* طواف، یک سیر کامل اعتقادی است؛ از توحید گرفته تا معاد.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>
* طواف کننده باید تمام بندهای مادی را پاره کند و تسلیم خداوند بزرگ شود<ref name=":6" /> و برای یادآوری مرکزیت خداوند در زندگی به کعبه توجه کند.<ref>بقره، 115.</ref>
* در طواف، زائر دل خود را از هر توجهی جز خدا پاک می‌کند<ref>اسرار الشریعه، ص232.</ref> و باید خود را از هر چه غیر خدایی است آزاد کند.<ref name=":6" />
* طواف یعنی پناهندگی به خانه خدا و کمک‌خواهی از او.<ref>الحج و العمرة فی الکتاب و السنه، ص201؛ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>
* طواف، مبارزه‌ای مداوم و خستگی ناپذیر با شیطان و شکستن زنجیرهای اسارت و درماندگی است.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.</ref>
* چرخیدن به گرد کعبه، علامت کمال علاقه و نشانه محبت است<ref>حج مقبول، ص۱۱۴.</ref> و باعث جلب توجه و مباهات خداوند به طواف کنند‌گان است.<ref>مستدرک الوسائل، ج 9، ص 376،</ref>


== اسرار اخلاقی و معنوی ==
== نمادها و رمزها ==
منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند <ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref>. در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و با بازگشت به کعبۀ حقیقیِ دل، تنها بر خدا اعتماد می‌کند <ref>اسرار عرفانی حج، ص360.</ref>، توبه و پاکی از گناهان را می‌جوید <ref>علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.</ref> و با طواف معنوی، دل و باطن خویش را در مسیر شوق و صفای درون به حرکت درمی‌آورد <ref>اسرار عرفانی حج، ص361.</ref>. هماهنگی جمعی حاجیان جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.</ref> و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>.
در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد.<ref>صحبای حج، ص191.</ref> گفته شده که [[کعبه]] در امتداد [[بیت المعمور|بیت‌المعمور]] و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند؛<ref>بحار، ج96، ص57؛ صهبای حج، ص190.</ref> انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد [[عرش]] شبیه می‌شود.<ref>زمر، 75.</ref><ref>مستدرک الوسائل، ج10، ص172.</ref> درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.</ref>


== اسرار عرفانی و رمزی طواف ==
=== سرّ عدد هفت در دورهای طواف ===
در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد <ref>صحبای حج، ص191.</ref>. گفته شده که [[کعبه]] در امتداد [[بیت المعمور|بیت‌المعمور]] و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند <ref>بحار، ج96، ص57.</ref><ref name=":0" />؛ انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد [[عرش]] شبیه می‌شود <ref>زمر، 75.</ref><ref>مستدرک الوسائل، ج10، ص172.</ref>. حقیقت طواف، حرکت دل در محضر خدا و گشتن در مدار انسانِ کامل تعبیر شده است<ref>اسرار عرفانی حج، ص358.</ref> که این سیر، آتش محبت و امید به رحمت الهی را در جان برمی‌افروزد <ref name=":2" />؛ درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.</ref>.
طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم، حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.<ref name=":4">اسرار عرفانی حج، ص364.</ref>  


=== سرّ عدد هفت در دورهای طواف ===
از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره داشته<ref>اسرار الشریعه، ص243.</ref> و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص365.</ref> در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.<ref>علل الشرایع، ج2، ص407.</ref> همچنین گفته شده که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تأویل‌های آن را یادآور می‌شود.<ref>اسرار الشریعه، ص240.</ref>
طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد. منابع فلسفی و تفسیری درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند:


* دور شدن از هفت ویژگی بد و جایگزینی هفت صفت نیکو.<ref name=":4">اسرار عرفانی حج، ص364.</ref>{{یادداشت|راز هفت دور طواف آن است که انسان هفت صفت ناپسند دارد که همچون حجاب میان او و خدا قرار می‌گیرند: عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت. زائر در طواف می‌کوشد این ویژگی‌ها را از دل بزداید و به جای آن هفت خُلق نیک بنشاند: علم و حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع. با این تغییرات اخلاقی، طواف به مسیری برای نزدیکی به خداوند تبدیل می‌شود.}}
عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار [[سعی]] و هفت سنگریزه [[رمی|رمی جمرات]].<ref name=":4" /> این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان<ref>بقره، 29.</ref> و هفت دریا<ref>لقمان، 27.</ref> سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.<ref name=":4" /> بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.{{مدرک}}
* اشاره به حرکت طواف‌کننده در اقلیم‌های هفت‌گانه خداوند که گاه از آن تعبیر به افلاک سبعه می‌شود.<ref>اسرار الشریعه، ص243.</ref>
* مشابهت با هفت مرحله نماز از قیام تا نشستن برای تشهد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص365.</ref>
* مطابقت هفت دور طواف با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان.<ref>علل الشرایع، ج2، ص407.</ref>
* اشاره به هفت بطن قرآن که زائر با هر دور از طواف، به یک بطن و تاویلی از قرآن دست می‌یابد.<ref>اسرار الشریعه، ص240.</ref>
* هم‌سنخی این عدد با دیگر مناسک حج، مانند هفت‌بار سعی و هفت سنگریزه رمی جمرات.<ref name=":4" />
* هماهنگی با نظام آفرینش، مانند اشاره قرآن به «هفت آسمان»<ref>بقره، 29.</ref>، هفت دریا<ref>لقمان، 27.</ref>، سبع المثانی قرآن{{یادداشت|در تفسیر آیه ۸۷ سوره حجر «ولَقَد ءاتَینک سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظیم»  آمده است: بر اساس سخنی از امام صادق (ع) برای این که سوره حمد 7 آیه دارد و در هر نماز 2 بار خوانده می‌شود به آن سبع المثانی می‌گویند.}}، هفت روز هفته و هفت بطن قرآن.<ref name=":4" />
* کامل شدن یک دور عبادتی و رساندن عمل به نقطه تمامیت.<ref>اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.</ref>


منابع عرفانی نیز گاه این عدد را اشاره به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و هفت رتبه انسان دانسته‌اند.<ref>اسرار عرفانی حج، ص366-370.</ref>
در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت دانسته شده<ref>اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.</ref> و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص366-370.</ref>


== شروع طواف از حجرالاسود ==
== شروع طواف از حجرالاسود ==
{{اصلی|حجرالاسود}}{{اصلی|اسرار حجرالاسود}}در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.</ref> آغاز [[طواف]] از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی خانه خدا و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند دست زدن به این سنگ تعهدی است برای اینکه زائر دیگر دست خود را به گناه آلوده نکن.<ref name=":1">صحبای حج، ص194.</ref>
{{اصلی|حجرالاسود}}{{اصلی|اسرار حجرالاسود}}در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.</ref> آغاز [[طواف]] از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی [[کعبه|خانه خدا]] و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند و [[استلام|دست زدن به این سنگ]] تعهدی است برای اینکه [[زائر]] دیگر دست خود را به گناه آلوده نکند.<ref name=":1">صحبای حج، ص194.</ref>


== شروط و آداب ==
== شروط و آداب ==
{{اصلی|آداب طواف}}طواف بجز اسرار آدابی هم دارد آدابی نظیر غسل، تواضع، سکینه و اینکه با پای برهنه به مطاف برود.<ref name=":3">اسرار عرفانی حج، ص371.</ref>
{{اصلی|آداب طواف}}
 
طواف دارای آدابی است؛ ازجمله غسل، تواضع و با پای برهنه به [[مطاف]] رفتن.<ref name=":3">اسرار عرفانی حج، ص371.</ref> [[طهارت باطنی]]،<ref>. نک: صهبای حج، ص217.</ref> [[حضور قلب]]<ref>اسرار عرفانی حج، ص359.</ref> و [[دعا]]<ref name=":3" /> از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است.
'''طهارت باطنی:''' برخی یادکرد قرآن از [[کعبه]] با ویژگی طهارت<ref>سوره بقره(۲)، آیه ۱۲۵؛ سوره حج(۲۲)، آیه ۲۶.</ref> که خود، محل طواف و محور مناسک حج به شمار می‌آید را، اشاره‌ای به لزوم وجود شرط پاکی معنوی طواف‌کنندگان برای مقبول شدن طواف دانسته‌اند.<ref>. نک: صهبای حج، ص217.</ref>  
 
'''حضور قلب:''' قلب دارای طهارت است. طهارت قلب آن است که به خدا عالم باشد و همواره حضور حق را درک کند و از او غافل نشده از شهوات حرام و حلال بپرهیزد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص359.</ref>
 
'''دعا:''' یکی از مهمترین مستحبات و آداب به هنگام طواف دعاست. این دعاها مضامین بلندی دارند؛ طواف کننده به خدا عرض میکند ما بندگان توایم پیشانی ما در قبضه قدرت توست اگر ما را عذاب کنی به سبب گناهان ماست و اگر ما را ببخشی به سبب رحمت توست. زائر در طواف میگوید:
 
«اللَّهُمَّ إِنِّي إِلَيْكَ فَقِيرٌ وَ مِنْ عَذَابِكَ خَائِفٌ مُسْتَجِيرُ اللَّهُمَّ لَا تُبَدِّلْ اسْمِي وَ لَا تُغَيِّرُ جِسْمِي ...»
 
خدایا به تو نیازمندم و بیمناک و پناهنده ام نامم را عوض مکن و جسمم را تغییر مده.»
 
و چون در دور هفتم به آخر کعبه رسید دستانش را میگستراند و صورت و شکم خود را به کعبه می چسباند و میگوید
 
«اللَّهُمَّ الْبَيْتُ بَيْتُكَ وَ الْعَبْدُ عَبْدُكَ وَ هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ»
 
«خدایا! خانه خانه توست و بنده بنده تو و اینجا جایگاه پناه آورنده به تو از آتش است.»<ref name=":3" />


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۸

اَسرار طَواف فلسفه و معنای عرفانی و باطنی عمل طواف به دور کعبه است. طواف از بنیادی‌ترین اعمال حج و عمره است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» شناخته شده‌اند. منابعی که درباره اسرار مناسک حج گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی، اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.

اهمیت طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: طواف

طواف، هفت دور چرخیدن دور کعبه در مسجدالحرام و یکی از اعمال حج و عمره است.[۱] قرآن در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است.[۲] در روایات نبوی و احادیث اهل‌بیت(ع) نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند.[۳]

اسرار توحیدی طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است.[۴]

طواف به منزله نماز[۵] و حرکتی برای نزدیکی به خدا و دوری از غیر دانسته شده است که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.[۶] استمرار آن نیز نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.[۷] چرخیدن به گرد کعبه همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است[۸] و موجب توجه ویژه او به طواف‌کنندگان می‌شود.[۹]

اسرار اخلاقی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند.[۱۰] در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و تنها بر خدا اعتماد می‌کند[۱۱] و توبه و پاکی از گناهان را از او می‌جوید.[۱۲] هماهنگی جمعی حاجیان جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد [۱۳] و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند.[۱۴]

نمادها و رمزها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد.[۱۵] گفته شده که کعبه در امتداد بیت‌المعمور و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند؛[۱۶] انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد عرش شبیه می‌شود.[۱۷][۱۸] درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد.[۱۹]

سرّ عدد هفت در دورهای طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم، حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.[۲۰]

از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره داشته[۲۱] و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.[۲۲] در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.[۲۳] همچنین گفته شده که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تأویل‌های آن را یادآور می‌شود.[۲۴]

عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار سعی و هفت سنگریزه رمی جمرات.[۲۰] این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان[۲۵] و هفت دریا[۲۶] سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.[۲۰] بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.[نیازمند منبع]

در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت دانسته شده[۲۷] و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.[۲۸]

شروع طواف از حجرالاسود[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: حجرالاسود
نوشتار اصلی: اسرار حجرالاسود

در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.[۲۹] آغاز طواف از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی خانه خدا و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند و دست زدن به این سنگ تعهدی است برای اینکه زائر دیگر دست خود را به گناه آلوده نکند.[۳۰]

شروط و آداب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: آداب طواف

طواف دارای آدابی است؛ ازجمله غسل، تواضع و با پای برهنه به مطاف رفتن.[۳۱] طهارت باطنی،[۳۲] حضور قلب[۳۳] و دعا[۳۱] از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ درسنامه مناسک حج، ص۳۳.
  2. ↑ حج، 29.
  3. ↑ فروع کافی، ج4، ص412، ح5.
  4. ↑ صهبای حج، ص190؛ سوره انبیاء، آیه 97؛ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.
  5. ↑ عوالی الئالی، ج2، ص167.
  6. ↑ اسرار عرفانی حج، ص363.
  7. ↑ محجة البیضاء، ج2، ص350.
  8. ↑ حج مقبول، ص۱۱۴.
  9. ↑ مستدرک الوسائل، ج9، ص376.
  10. ↑ دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.
  11. ↑ اسرار عرفانی حج، ص360.
  12. ↑ علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.
  13. ↑ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.
  14. ↑ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.
  15. ↑ صحبای حج، ص191.
  16. ↑ بحار، ج96، ص57؛ صهبای حج، ص190.
  17. ↑ زمر، 75.
  18. ↑ مستدرک الوسائل، ج10، ص172.
  19. ↑ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ اسرار عرفانی حج، ص364.
  21. ↑ اسرار الشریعه، ص243.
  22. ↑ اسرار عرفانی حج، ص365.
  23. ↑ علل الشرایع، ج2، ص407.
  24. ↑ اسرار الشریعه، ص240.
  25. ↑ بقره، 29.
  26. ↑ لقمان، 27.
  27. ↑ اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.
  28. ↑ اسرار عرفانی حج، ص366-370.
  29. ↑ بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.
  30. ↑ صحبای حج، ص194.
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ اسرار عرفانی حج، ص371.
  32. ↑ . نک: صهبای حج، ص217.
  33. ↑ اسرار عرفانی حج، ص359.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • درسنامه مناسک حج محمد حسین فلاح زاده، تهران، مشعر، 1389ش..
  • الحج و العمره فی الکتاب و السنه، محمد محمدی ری شهری، قم، دارالحدیث، ۱۳۷۶ش.
  • بحار الانوار، محمد باقر المجلسی، تصحیح محمد باقر بهبودی و دیگران، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • عوالی اللئالی، محمد ابن ابی جمهوری، قم، سیدالشهداء، 1362ش.
  • المحجة البیضاء، فیض کاشانی، قم، نشر اسلامی، 1417ق.
  • مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، قم، مؤسسه آل البیت، 1408ق.
  • پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، معاونت امور روحانیون، تهران، مشعر، 1387ش.
  • اسرار عرفانی حج، محمدتقی فعالی، تهران، مشعر، 1386ش.
  • جرعه‌ای از صهبای حج، عبدالله جوادی آملی، تهران، مشعر، 1386ش.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=اسرار_طواف&oldid=66093»