اسکان در حج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه |
|||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسکان در حج'''، شامل اسکان حج‌گزاران در [[مکه]] و [[مدینه]] است و به جهت شمار بسیار حج‌گزاران در موسم [[حج]]، از گذشته مورد توجه بوده است. کهن‌ترین پیشینه اسکان در [[مکه]]، به دوره [[حضرت ابراهیم(ع)]] و سکونت قبیله‌هایی از [[جرهم]] بازمی‌گردد. در دوره [[حضرت محمد(ص)]]، خلفا و [[امام علی(ع)]]، حاجیان در خانه‌های مردم مکه ساکن می‌شدند و اجاره گرفتن از حاجیان ممنوع بود. در دوره [[بنی‌امیه|اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) خانه‌های مکه اجاره داده می‌شد و به تدریج ساخت اقامت‌گاه‌هایی ویژه حج‌گزاران آغاز شد. در عصر [[عثمانی]]، اسکان حاجیان قوانین خاصی به خود گرفت. در سده دوازدهم قمری، گروه‌هایی با نام [[مطوف|مطوِّف]] کار اسکان را بر عهده داشتند. پیشینه اسکان در مدینه، به عصر حضرت محمد(ص) بازمی‌گردد و در دورهای بعدی خانه‌های مردم و پس از آن، [[رباط|کاروانسراها]] مورد استفاده زائران قرار می‌گرفت. | |||
پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[عربستان]]، در سال ۱۳۵۵ق. نخستین هتل امروزی در مکه ساخته شد و شمار هتل‌ها در [[حجاز]] فزونی یافت. در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثه‌های حج در انتخاب مسکن استقلال یافته و مؤسسه مطوّفین تنها نظارت را بر عهده داشت. | |||
امروزه اسکان حج‌گزاران [[ايران|ایرانی]] در حج، به صورت متمرکز و توسط [[سازمان حج]] انجام می‌شود. کمترین فاصله محل اقامت حاجیان ایرانی تا مسجدالحرام ۲ کیومتر و بیشترین فاصله ۹ کیلومتر بوده و سرانه مسکن حاجیان ایرانی، بالاترین سرانه مسکن در میان حاجیان است. حج‌گزاران ایرانی در [[عرفات]] دارای ۹۶۰۰ خیمه و در [[منا]] ۷۲۰۰ خیمه مجهز به برق و کولر هستند. | |||
در دیگر کشورها عمدتاً کاروانها و شرکتهای خصوصی، متصدی اسکان حج‌گزاران هستند و دولت‌ها بیشتر نقش نظارتی و هماهنگی کلی را بر عهده دارند. برخی کشورها نیز، برای کاهش هزینه، به صورت نوبتی در دو شیفت ۱۲ ساعته حاجیان را در هتل اسکان می‌دهند. | |||
اسکان در حج، در فقه اسلامی نیز وارد شده و فقیهان، درباره جایز بودن یا جایز نبودن اجاره دادن [[خانه‌های حرم|خانه‌های مکه]] بحث کرده‌اند. | |||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
===در مکه=== | ===در مکه=== | ||
[[هاجر]] و [[اسماعیل(ع)]]، از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|ابراهیم(ع)]] در [[مکه]] ساکن شدند. ابراهیم از خداوند خواست دل‌های مردم را به آنها متوجه کند.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۳۷.</ref> این موارد و پیدایش [[زمزم]] و ساخت [[کعبه]]، باعث شد قبیله‌هایی از [[جرهم]] در آنجا ساکن شوند. این | [[هاجر]] و [[اسماعیل(ع)]]، از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم(ع)]] در [[مکه]] ساکن شدند. ابراهیم(ع) از خداوند خواست دل‌های مردم را به آنها متوجه کند.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۳۷.</ref> این موارد و پیدایش [[زمزم]] و ساخت [[کعبه]]، باعث شد قبیله‌هایی از [[جرهم]] در آنجا ساکن شوند. این قبیله‌ها، برای نگهداری احترام کعبه در بیشتر موارد چادرهای خود را در دره‌های اطراف کعبه بر پا می‌کردند.<ref>نک: المعارف، ص27؛ التاریخ القویم ج5 ص229-230؛ نک: المفصل، ج7، ص7-8.</ref> گرایش روزافزون مردم به سوی کعبه و [[زیارت]] آن، رونق بازارهای محلی و شکل‌گیری کاروانهای تجاری در آن مسیر،<ref>المفصل، ج7، ص6.</ref> میهمانان مکه را بیشتر کرد و با توجه به چادرنشینی مردمان آن روزگار، اسکان آنها با مشکلی روبرو نمی‌شد. | ||
نخستین | نخستین ساختمان، در کنار [[کعبه]] را [[دارالندوه]] دانسته‌اند، که [[قصی بن کلاب]] دو سده پیش از [[اسلام]] آن را ساخت و پس از آن [[قریش]]، اقدام به ساخت خانه‌هایی در اطراف کعبه کردند.<ref>التاریخ القویم، ج5، ص230؛ المفصل، ج7، ص8.</ref> با ساخت خانه‌های گلی و سنگی، و یافتن ظاهر شهری در مکه،{{یادداشت|هرچند گروه‌های زیادی همچنان در چادرها زندگی می‌کردند.}} به تدریج، امر «اسکان»، در کنار اموری مانند سقایت{{یادداشت|آبرسانی به حاجیان.}} و [[رفادت]]،{{یادداشت|اطعام حج‌گزاران.}} برای پذیرایی از میهمانان کعبه افزوده شد و حج‌گزاران مجاز بودند به [[خانه‌های حرم|خانه‌های اهل مکه]] وارد شوند. بر پایه گزارش‌ها، حج‌گزاران در دوره [[حضرت محمد(ص)]] در خانه‌های اهل مکه ساکن می‌شدند<ref>نک: اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص162-163؛ اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص218.</ref> و نه تنها از ورود حاجیان به خانه‌های اهل مکه جلوگیری نمی‌شد،<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص250.</ref> بلکه اهل مکه در سکونت دادن حاجیان، بر یکدیگر پیشی می‌گرفتند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164؛ نک: من لایحضره الفقیه، ج2، ص193؛ نک: الکافی، ج4، ص244.</ref> در روایاتی منسوب به حضرت محمد(ص)، از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است.<ref name=":0">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> | ||
بر | بر پایه گزارش‌ها، در عصر خلفای چهارگانه، خانه‌های مکه در نداشت و حاجیان آزادنه بدان رفت و آمد، داشتند.<ref name=":1">الکافی، ج4، ص243ـ244؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، از در گذاشتن برای خانه‌های مکه منع کرد<ref name=":2">اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص251.</ref> و بستن در خانه‌ها را مانعی برای اسکان حج و عمره گزاران می‌دانست.<ref name=":3">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص265.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور می‌دهد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4">نهج البلاغه، نامه 67؛ تفسیر شاهی، ج1، ص418.</ref> از [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به عنوان نخستین کسی که بر در خانه خود قفل زد، یاد شده است.<ref>الکافی، ج4، ص243 - 244، ح 1؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> هرچند زمان این گزارش معین نیست، ولی بنابر دیگر گزارش‌ها در [[بنی‌امیه|دوره اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) مکیان، خانه‌های خود را به حاجیان اجاره می‌دادند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164.</ref> جز آنکه، عمر بن عبدالعزیز (حک ۹۹-۱۰۱ق) دستور داد از اجاره دادن خانه‌های مکه جلوگیری گردد، البته در زمان وی نیز اجاره پنهانی در مکه گزارش شده است.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> | ||
چالش در اجاره دادن یا اجاره ندادن خانه‌های مکه، همزمان با افزایش شمار حج‌گزاران باعث شد تا در سده نخست و دوم هجری، خانه‌هایی در مکه ساخته شده و برای اسکان حاجیان اختصاص یابد، چنان‌که معاویه در توجیه ایراد [[عایشه]] مبنی بر ساخت قصر در مکه، آن ساختمان را برای سکونت حاجیان عنوان کرد<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص290.</ref> یا برخی دیگر از | چالش در اجاره دادن یا اجاره ندادن خانه‌های مکه، همزمان با افزایش شمار حج‌گزاران باعث شد تا در سده نخست و دوم هجری، خانه‌هایی در مکه ساخته شده و برای اسکان حاجیان اختصاص یابد، چنان‌که معاویه در توجیه ایراد [[عایشه]] مبنی بر ساخت قصر در مکه، آن ساختمان را برای سکونت حاجیان عنوان کرد<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص290.</ref> یا برخی دیگر از حاکمان، خانه‌هایی را برای حج‌گزاران وقف کردند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص249.</ref> افزایش مسافران و حج‌گزاران، و ضرورت اسکان آنها، و فتاوای فقهی بر جواز اجاره خانه‌های مکه به حج‌گزاران،<ref>نک: الشرح الکبیر، ج4، ص20.</ref> زمینه رونق ساخت خانه و [[رباط|کاروانسراهائی]] جهت اسکان حاجیان گردید، که البته بخشی از آنها موقوفاتی برای اسکان حاجیان و مدارسی برای آموزش مسائل دینی بود. با این همه، اسکان حاجیان از مشکلات حج بوده و ابن عبد ربّه (م.۳۲۸ق) ضمن اعتراض به تعویض یا تزیینات متعدد [[پرده کعبه]]، آن را اسراف دانسته و صرف هزینه آن در اسکان حج‌گزاران را ضروری‌تر می‌داند.<ref>نک: العقد الفرید، ج7، ص285.</ref> | ||
بر پایه گزارش‌های تاریخی، ساخت محل‌هایی برای اسکان حج‌گزاران، طی سده‌های پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. برای نمونه، حاجیان [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] با رسیدن به مکه، در خانه‌هایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، ساکن می‌شدند.<ref>سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> بر پایه گزارش‌های کتب تاریخی، مسافران این کاروانسراها متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمان در کاروانسراهای ویژه‌ای ساکن می‌شدند.<ref>رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونه‌ای از این مکان‌ها، مدرسه قایتبای بود که در موسم حج، محل اسکان حج‌گزاران می‌گردید و به اسکان امیران و شخصیت‌های دولتی اختصاص داشت.<ref>الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref> | بر پایه گزارش‌های تاریخی، ساخت محل‌هایی برای اسکان حج‌گزاران، طی سده‌های پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. برای نمونه، حاجیان [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] با رسیدن به مکه، در خانه‌هایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، ساکن می‌شدند.<ref>سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> بر پایه گزارش‌های کتب تاریخی، مسافران این کاروانسراها متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمان در کاروانسراهای ویژه‌ای ساکن می‌شدند.<ref>رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونه‌ای از این مکان‌ها، مدرسه قایتبای بود که در موسم حج، محل اسکان حج‌گزاران می‌گردید و به اسکان امیران و شخصیت‌های دولتی اختصاص داشت.<ref>الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref> | ||
در [[دوره عثمانی]] (حک: ۶۹۹-۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حج‌گزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان [[اقامت در مکه|اقامت]] طولانی | در [[دوره عثمانی]] (حک: ۶۹۹-۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حج‌گزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان [[اقامت در مکه|اقامت]] طولانی در مکه، تشویق به ترک شهر پس از اتمام اعمال و ممانعت از [[مجاور|مجاورت]] مگر برای بیماران یا بازماندگان از [[مناسک حج]]، از این جمله است.<ref>- Kanunnamesi’nin dördüncü maddesinin uygulanmasiFî 16 L. sene 1310 ve fî 21 Nisan sene 1309 / [3 Mayis 1893]Hicaz Valisi ve Yaver-i EkremSD, 2261/2</ref> در این دوران، مشکلی از جهت سکونت کاروانهای حج نبوده و کاروانها در مسکن مناسب جا داده می‌شدند.<ref>موسوعه مرآة الحرمین، ج1، ص125؛ مرآة الحرمین، ج1، ص384.</ref> اسنادی از سکونت و پذیرایی از فقیران مانند اسکان حاجیان فقیر بخارا، [[افغانستان]] و [[ازبکستان|ازبک]] و بازسازی تکیه آنها از سوی حکومت عثمانی ثبت شده است.<ref>میقات حج، ش54، ص187، «حجاج ترکستان، راه‌ها و دشواری‌ها».</ref> | ||
اسکان و راهنمائی حاجیان در سده | اسکان و راهنمائی حاجیان در سده دوازدهم قمری به شکل‌گیری گروه‌های موسوم به [[مطوف|مطوِّف]] انجامید که وظیفه فراهم کردن اسکان و راهنمائی حاجیان را در طول اقامت در [[حرمین]] و انجام مناسک حج بر عهده داشتند. از این دوره، اسکان حاجیان و تهیه امکانات لازم برای اقامت آنها از سوی مطوّفان یا نمایندگانشان در مکه و [[مدینه]] انجام می‌شد.<ref>- التاریخ القویم، ج2، ص213؛ حج نیکان، ص43.</ref> البته همچنان زائران کعبه، با مشکلات فراوانی از جمله سوء استفاده مالی برخی مطوفان<ref>- پنجاه سفر نامه، ج5، ص170؛ بسوی خدا می‌رویم، ص116.</ref> روبه‌رو بودند و گاهی اسکان حاجیان وضعیت مناسبی نداشت. برخی زائران در باغ‌ها، زیر سایه نخل‌ها اقامت می‌کردند و کمبود آب برای شست‌وشو و وضعیت نامناسب بهداشتی برای بیشتر زائران کهنسال، امید بازگشت آنها را کاهش می‌داد.<ref>میقات حج، ج54؛ ص149، حج گزاری در سال آغازین انقلاب».</ref> | ||
در این دوره نیز [[رباط|کاروانسراهایی]] برای اسکان فقیران، غریبان و طالبان علوم دینی توسط | در این دوره نیز [[رباط|کاروانسراهایی]] برای اسکان فقیران، غریبان و طالبان علوم دینی توسط نیکوکاران ساخته شد. این ساختمانها بیشتر، جایی برای اسکان شبانه بود و وسائل خوردن و آشامیدن نداشت. برخی از این اماکن، ویژه مردان و برخی مختص بانوان بود. این نوانخانه‌ها که تعداد آنها در مکه بسیار بود، بیشتر در اطراف [[مسجدالحرام]] بودند که بیشتر آنها در جریان طرح توسعه دولت [[آل سعود|سعودی]] در سال ۱۳۷۵ق. ویران گردید.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص175.</ref> افزون بر کاروانسراها، خیمه‌هایی نیز برای اسکان حاجیان در برخی مناطق مکه مانند معابده، برافراشته می‌گردید که به شهرهای چادری شبیه بود.<ref>میقات حج، ش 57، ص133، «شهرهای چادری».</ref> در کنار این موارد، خانه‌های اهل مکه نیز به صورت ضیافتی یا اجاره همچنان مورد استفاده مسافران و حاجیان قرار می‌گرفت. به‌ویژه محله «باب‌العمره» که خانه‌هایی با پنجره‌های کوچک بسیار، توصیف شده است. منازل «حارةالصفا» در نزدیکی [[کوه صفا]] نیز، دارای خانه‌های زیبایی برای سکونت حاجیان ثروتمند بوده است.<ref>مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی، ص37.</ref> | ||
===در مدینه | ===در مدینه=== | ||
پیشینه اختصاص مکانی در [[مدینه]] برای میهمانان حکومتی، در دوره [[حضرت محمد(ص)]] گزارش شده است؛ دارالکبری، نخستین خانه‌ای که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت می‌یافتند به «دارالضیافه» | پیشینه اختصاص مکانی در [[مدینه]] برای میهمانان حکومتی، در دوره [[حضرت محمد(ص)]] گزارش شده است؛ دارالکبری، نخستین خانه‌ای بود که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت می‌یافتند به «دارالضیافه» معروف شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص242.</ref> از خانه «رمله بنت حارث» نیز، به عنوان استراحت‌گاه هیئت‌هایی که نزد پیامبر می‌آمدند، یاد شده است.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص216.</ref> | ||
در دوره‌های بعدی، اسکان در مدینه با توجه به زمان کمتری که زائران در آنجا می‌ماندند، مشکل جدی نداشت و خانه‌های اهل مدینه میزبان آنها بود و در مواردی | در دوره‌های بعدی، اسکان در مدینه با توجه به زمان کمتری که زائران در آنجا می‌ماندند، مشکل جدی نداشت و خانه‌های اهل مدینه میزبان آنها بود و در مواردی نیز، مسافران برای مدت کوتاهی در چادر می‌ماندند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه، ج4، ص591.</ref> در عین حال، همانند [[مکه]] [[رباط|کاروانسراها]]<ref>بسوی ام القری، ص278.</ref> و تکیه‌هایی ساخته شده<ref>مرآة الحرمین، ص475.</ref> که مورد استفاده اسکان زائران قرار می‌گرفته است. [[شعیه|شیعیان]] [[ايران|ایرانی]] عمدتاً در خانه‌های شیعیان [[نخاوله]] ساکن می‌شدند.<ref>پنجاه سفرنامه، ج4، ص589؛ ج5، ص228؛ ج6، ص757؛ ج7، ص773.</ref> | ||
افزون بر حرمین، سکونت حج‌گزاران ایران در [[جده]] نیز دارای اهمیت بوده و آنان در اقامت کوتاه خود ترجیح می‌دادند در خانه‌های معروف ایرانی الاصل بمانند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه، ج1، ص609.</ref> در سال ۱۰۵۱–۱۰۵۴ق. مادر بزرگ شاه عباس دوم، کاروانسرایی در جده ساخت.<ref>سفرنامه بانوی اصفهانی، ص20.</ref> از نکات پرتکرار در حج‌گزاری ایرانیان و اسکان آنان در جده یا حرمین در دوره [[قاجار]]، نقش کنسول ایران در جده و تحمیل هزینه اضافی به حاجیان بوده که از این راه درآمد هنگفتی بدست می‌آورد.<ref>پنجاه سفرنامه، ج4، ص579؛ ج5، ص370، 393، 407-408، 410، 433، 461؛ ج7، ص515-516، 563.</ref> | افزون بر حرمین، سکونت حج‌گزاران ایران در [[جده]] نیز دارای اهمیت بوده و آنان در اقامت کوتاه خود ترجیح می‌دادند در خانه‌های معروف ایرانی الاصل بمانند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه، ج1، ص609.</ref> در سال ۱۰۵۱–۱۰۵۴ق. مادر بزرگ شاه عباس دوم، کاروانسرایی در جده ساخت.<ref>سفرنامه بانوی اصفهانی، ص20.</ref> از نکات پرتکرار در حج‌گزاری ایرانیان و اسکان آنان در جده یا حرمین در دوره [[قاجار]]، نقش کنسول ایران در جده و تحمیل هزینه اضافی به حاجیان بوده که از این راه درآمد هنگفتی بدست می‌آورد.<ref>پنجاه سفرنامه، ج4، ص579؛ ج5، ص370، 393، 407-408، 410، 433، 461؛ ج7، ص515-516، 563.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۴۰: | ||
==در دوره معاصر== | ==در دوره معاصر== | ||
اسکان حاجیان پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[حرمین]] در سال ۱۳۴۳ق. مانند گذشته، | {{اصلی|توسعه مسجدالحرام|توسعه مسجدالنبی(ص)}} | ||
اسکان حاجیان پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[حرمین]] در سال ۱۳۴۳ق. مانند گذشته، در بیشتر موارد بر عهده [[مطوف|مطوّفان]] بود. نخستین پادشاه سعودی، ملک عبدالعزیز، طی حکمی در همان سال این افراد را در کارهای خود ابقاء کرد. طی قوانینی در سالهای ۱۳۴۵ق، ۱۳۵۵ق، ۱۳۶۵ق و ۱۳۶۷ق. یکی از وظایف رسمی مطوفان آماده‌سازی مسکن مناسب حج‌گزاران ذکر شد.<ref>- http://www.eumra.net قبول یا حج.</ref> در این دوره نیز، مطوفان با وساطت بین حج‌گزاران و مالکان خانه‌های مسکونی، اسکان حاجیان را آسان می‌کردند.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص213.</ref> طی حکمی در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثه‌های حج در انتخاب مسکن کاملاً استقلال یافته و برای عقد قرارداد اجاره با مالکان مسکن، نیاز به هیچ واسطه ای نبود و مؤسسه مطوّفین نظارت بر این امور را بر عهده داشتند.<ref>نک: دراسة خصائص المسکن الملائم، ص6.</ref> | |||
در دوره سعودی | در دوره سعودی افزون بر تغییرات قوانین و نظام حاکم بر اسکان حاجیان، تغییرات فراوانی نیز در ساختمان‌های مسکونی انجام شد. گرچه نبود هتل و مسافرخانه‌ها در برخی سفرنامه‌های اوایل دوره سعودی منعکس شده؛<ref>رحلة الحجاز، ص27.</ref> ولی از سال ۱۳۵۵ق. ساخت هتل و اقامت‌گاه‌های امروزی در [[مکه]] آغاز شد. هتل مصر در محله اجیاد، نخستین هتل مکه بود که از سوی وزارت دارائی [[عربستان]] در آن سال ساخته شد و طی مدت کوتاهی هفت هتل دیگر به نام‌های هتل تیسیر، سلام، شبرا، الحرم، أم القری، عرفات و مکه بالاس{{یادداشت|قصر.}} ساخته شد. به گزارش محمدطاهر کردی (۱۴۰۰ق)، شمار هتل‌ها به سرعت فزونی یافته و نه تنها در مکه بلکه در [[مدینه]]، [[جده]] و سراسر [[حجاز]]، هتل‌های پُرشماری ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج1، ص213 - 214</ref> در کنار هتل‌های عمومی، مهمانسراهای مجللی نیز برای شخصیت‌ها و مهمانان حکومتی ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص215</ref> | ||
همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسی‌های متعددی در زمینه اسکان حج‌گزاران انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج، وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است. | همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسی‌های متعددی در زمینه اسکان حج‌گزاران انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج، وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است. | ||
بر | بر پایه این مطالعات، کمیته بازرسی و نظارت بر اسکان حاجیان، استانداردهای لازم از جمله ضریب امنیتی ساختمان، مقاوم‌سازی، تجهیز به سیستم اطفای حریق و پله‌های اضطراری<ref>حج 28، ص379.</ref> و قوانین خاصی را برای بهره‌برداران وضع می‌کند، از جمله قانون ممنوعیت پخت غذا در هتل‌ها که از سال ۱۳۸۰ ش. (۱۴۲۲ق) وضع گردید.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص366.</ref> همچنین این کمیته بر ساخت و نگهداری اماکن اسکان حاجیان، نظارت کرده و مجوز اسکان زائران را صادر می‌کند. برای نمونه، در سال ۱۴۲۵ق. در مکه ۴۵۶۱ دستگاه ساختمان با گنجایش یک میلیون و صد هزار نفر برای اسکان حج‌گزاران تأیید شد.<ref>حج 25، ص181.</ref> در سال۱۳۸۷ش. ۷۱۵۰ مجوز برای اسکان یک میلیون و ششصد هزار زائر، صادر و ۱۵۰ واحد مسکونی به سبب نداشتن استانداردهای لازم از لیست اسکان حاجیان حذف شد.<ref>حج 29، ص445.</ref> این مسئله همراه با اجرای طرح‌های جدید عمرانی و توسعه [[حرمین]]، به کمبود مسکن حاجیان و رقابت آنها در تهیه مسکن مناسب می‌انجامد.<ref>حج 28، ص380.</ref> اسکان حج‌گزاران منحصر به هتل‌ها نیست و برخی خانه‌های شهروندان مکه که به «ساختمان حجی» معروفند، در موسم حج برای کسب درآمد، اجاره داده می‌شود.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص316.</ref> | ||
دولت عربستان در سالهای اخیر{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۵ش.}} عملیات اجرائی طرح‌های توسعه جدیدی برای حرمین شریفین و اطراف آن آغاز کرده است که یکی از اهداف آن آسان شدن اسکان حج‌گزاران در نزدیکی حرمین است.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۹۵.</ref> | دولت عربستان در سالهای اخیر{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۵ش.}} عملیات اجرائی طرح‌های توسعه جدیدی برای حرمین شریفین و اطراف آن آغاز کرده است که یکی از اهداف آن آسان شدن اسکان حج‌گزاران در نزدیکی حرمین است.<ref name=":5">دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۹۵.</ref> | ||
بر پایه گزارشی در سال ۱۴۴۰ق. (۱۳۹۷ش)، مسجد النبی(ص) از سوی غربی آن در حال توسعه بوده و پس از پایان یافتن آن، گنجایش این مسجد، به یک میلیون و هشتصد نمازگزار خواهد رسید.<ref>40 % المتبقي في مشروع توسعة ساحات المسجد النبوي، عکاظ، انتشار یافته در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹م. و دریافت شده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش؛ [https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه اصلی] و [https://web.archive.org/web/20200203214847/https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه آرشیو].</ref> | بر پایه گزارشی در سال ۱۴۴۰ق. (۱۳۹۷ش)، [[مسجد النبی(ص)]] از سوی غربی آن در حال توسعه بوده و پس از پایان یافتن آن، گنجایش این مسجد، به یک میلیون و هشتصد نمازگزار خواهد رسید.<ref>40 % المتبقي في مشروع توسعة ساحات المسجد النبوي، عکاظ، انتشار یافته در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹م. و دریافت شده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش؛ [https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه اصلی] و [https://web.archive.org/web/20200203214847/https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه آرشیو].</ref> | ||
همچنین در طرح توسعه مسجدالحرام و اطراف آن، | همچنین در طرح توسعه [[مسجدالحرام]] و اطراف آن، افزون بر اسکان حج‌گزاران در نزدیکی مسجدالحرام، امکان شرکت آنها در نمازهای جماعت مسجد نیز آسان خواهد شد.<ref name=":5" /> | ||
===اسکان حاجیان ایرانی=== | ===اسکان حاجیان ایرانی=== | ||
====در مکه و مدینه==== | ====در مکه و مدینه==== | ||
حج‌گزاران ایرانی در دوره‌های مختلف | حج‌گزاران [[ايران|ایرانی]]، در دوره‌های مختلف مانند دیگر حاجیان در خانه‌های مردم [[حرمین]] یا در [[رباط|کاروانسراها]] ساکن می‌شدند. تا پیش از شکل‌گیری مدیریت حج ،{{یادداشت|اوائل دهه پنجاه شمسی.}} تهیه مسکن عمدتاً بر عهده [[حمله‌دار]] بود<ref>نک: برکات سرزمین وحی، ص29.</ref> که در دوره [[مطوف|مطوفان]]، آنها محل اقامت حج‌گزاران ایرانی را تدارک می‌کردند؛ البته در این میان، کاروانسراهای پُرشماری نیز اختصاصاً برای حج‌گزاران عجم و ایرانی ساخته و وقف گردید. با سامان یافتن مدیریت حج ایرانیان، با همه تحولات آن، تهیه مسکن یکی از وظایف آنها بود. | ||
امروزه سازمان حج با ایجاد اداره کل تدارکات و رفاه، به بررسی و تأمین امکانات رفاهی | امروزه [[سازمان حج]] با ایجاد اداره کل تدارکات و رفاه، به بررسی و تأمین امکانات رفاهی حاجیان، از جمله اسکان حج‌گزاران می‌پردازد.<ref>شرح وظایف مدیران و عوامل خدماتی، ص28-29.</ref> | ||
بر | بر پایه توافقات جمهوری اسلامی [[ايران|ایران]] و دولت [[آل سعود|سعودی]]، از جمله توافق سال ۱۴۲۴ق. سازمان حج موظف است ضمن رعایت مقرّرات مسکن حاجیان مندرج در دستورالعمل اجرایی حج، با مؤسّسات [[مطوف|مطوّفین]] هماهنگ باشد. مسکن استیجاری باید دارای مجوز اجاره در حج باشد. برای هر نفر نیز، در [[مکه]] ۳ متر مربع و در [[مدینه]] ۴ متر مربع اجاره گردد و هیچگاه تعداد حاجیان از گنجایش مجاز ساختمان تجاوز نکند. همچنین باید در قرارداد اجاره شرط شود که ساختمان‌های اجاره‌ای به صندوق امانات برای نگهداری اشیاء گران‌بهای حج‌گزاران مجهز باشد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص77-78.</ref> | ||
کمترین فاصله محل اقامت حاجیان ایرانی تا مسجدالحرام ۲ کیومتر و بیشترین فاصله ۹ کیلومتر است. بیشتر زائران ایرانی در شرق مکه که مسافت نسبتاً کمتری با حرم دارد، مستقر هستند.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص283-284</ref> | |||
برای آسایش بیشتر حج‌گزاران ایرانی، سرانه مسکن | برای آسایش بیشتر حج‌گزاران ایرانی، سرانه مسکن حاجیان ایرانی، بالاترین سرانه مسکن در میان حاجیان است. در حالی که [[عربستان]] برای هر نفر ۳/۵ متر فضا در نظر گرفت، سرانه هر زائر ایرانی ۴ متر<ref>حج28، ص378، 380.</ref> است که میانگین آن اتاقهای ۴ تا ۵/ ۵ نفره می‌باشد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص284.</ref> ساختمان‌های مورد اجاره دارای استانداردهای بین‌المللی است و مقامات عربستان نیز آنها را تأیید کرده‌اند.<ref>حج 28، ص379.</ref> | ||
حاجیان ایرانی در مکه و مدینه بر پایه مقدار هزینه‌ای که پرداخت می‌کنند، در شش گروه اسکان داده می‌شوند.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص315.</ref> سرانه اجاره اقامت در مکه و مدینه برای هر ایرانی طی سالها متفاوت بوده است. سرانه اجاره مسکن برای هر زائر در سال ۱۳۷۱ش. در مکه ۶۰۳ و در مدینه ۳۶۸ ریال سعودی بوده است.<ref>با کاروان ابراهیم در سال 71، ص283.</ref> در سال ۱۴۲۸ق. (۱۳۸۶ش) از ۱۰۵۰ تا ۲۳۰۰ ریال عربستان متغیر بوده<ref>حج 28، ص380.</ref> و این رقم بدون هزینه اسکان در [[عرفات]] و [[منا]] برای ۳۰ روز در سال ۱۴۳۴ق. (۱۳۹۲ ش) بیشتر از ۲۱۰۰ دلار اعلام شده است.<ref>http://khabaronline.ir/print/291315/society/tourism</ref> | |||
====در عرفات و منا==== | ====در عرفات و منا==== | ||
اسکان حج‌گزاران در عرفات و منا با | اسکان حج‌گزاران در [[عرفات]] و [[منا]] با توجه به محدودیت فضا از مسائل مهم اسکان حج‌گزاران است. سازمان حج با ایجاد واحد اسکان در منا و عرفات، پس از دریافت آخرین آمار حاجیان هر کاروان به تفکیک مرد، زن و خدمه، روشهای مختلف اسکان آنان را به وسیله رایانه نمونه‌سازی و معین می‌کند.<ref>با کاروان ابراهیم در سال 71، ص281.</ref> در عرفات، ۹۶۰۰ خیمه برای اسکان زائران ایرانی اجاره شده است و هریک از این خیمه‌ها ۵/ ۱۲ مترمربع مساحت دارد و برای اسکان ده نفر اختصاص می‌یابد. نصب چادرها توسط مؤسّسه «مطوّفی حاجیان ایرانی» که عهده‌دار ساماندهی نیازهای زائران ایران است، انجام می‌شود.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص406؛ حج 27، ص187.</ref> در منا، ۱۱۷ هزار متر مربع در اختیار حاجیان ایرانی قرار دارد. در این منطقه، ۷۲۰۰ چادر مجهز به برق و کولر با مساحت ۱۶ متر مربع به حاجیان ایرانی اختصاص داده می‌شود که در هر چادر به‌طور میانگین ۵/ ۱۳ نفر ساکن می‌شوند؛ و به‌طور متوسط هر حاجی ایرانی بیش از یک متر مربع فضا در اختیار دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص407-408؛ نک: حج 28، ص408-409؛ نک: حج 29، ص379.</ref> گزارش‌های سالهای نه چندان دور،{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۱۶ق.}} کیفیت بهداشتی چادرها در عرفات و منا را نامناسب بیان کرده<ref>حج در ادب فارسی، ص146؛ حج 25، ص408.</ref> و آن را منشأ بیماری حاجیان دانسته است.<ref>بسوی خدا می‌رویم، ص180-181.</ref> ولی امروزه{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۱ق.}} وضعیت بهداشتی مناسبی برقرار است و افزون بر استفاده حاجیان از زیراندازهای مناسب،<ref>گفتگوی مشروح مهر با موسوی/حذف هتل کارتنها درعرفات، خبرگزاری مهر، انتشار یافته در ۲۹ مهر ۱۳۹۱ش، دریافت شده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش، [http://www.mehrnews.com/news/1723657 نسخه اصلی] و [https://web.archive.org/web/20200203225422/http://www.mehrnews.com/news/1723657/حذف-هتل-کارتنها-درعرفات-استفاده-ازمحصولات-ایرانی-درخدمت-رسانی نسخه آرشیو].</ref> حمام و سرویس بهداشتی کافی نیز در محوطه چادرها وجود دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص408.</ref> | ||
===اسکان حاجیان دیگر کشورها=== | ===اسکان حاجیان دیگر کشورها=== | ||
همه کاروانهای حج، پیش از ورود حج‌گزاران به [[عربستان]] باید قرارداد اسکان منعقد کرده باشند. عقد قرارداد اسکان از سوی کشورهای مختلف، متفاوت است. جمهوری اسلامی [[ايران|ایران]]، تنها کشوری است که تغذیه و تدارکات حاجیان همانند تهیه مسکن، حمل و نقل، امور پزشکی و ارشاد حاجیان را به صورت متمرکز برعهده دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص120.</ref> در سایر کشورها عمدتاً کاروانها و شرکتهای خصوصی، متصدی اسکان حج‌گزاران هستند و دولت‌ها بیشتر نقش نظارتی و هماهنگی کلی را بر عهده دارند.<ref>نک: مجله میقات، ش43 ص 191، 194، «سفرنامه برادران امیدوار».</ref> در برخی کشورها نیز، دولت متصدی اسکان حاجیان است. برای نمونه، حج‌گزاری شهروندان [[ترکمنستان]] که بسیار محدود و تنها با انتخاب دولت این کشور است، بر عهده دولت بوده و همه هزینه حج‌گزاران را دولت می‌پردازد. در برخی کشورها مانند [[افغانستان]] نیز، حج‌گزاری به دو صورت دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد که در هر بخش اعزام کننده، مسئول اسکان زائران است. | |||
در | در بیشتر کشورها، درجه‌بندی کیفی هتل‌ها و نزدیکی آنها به حرم، از معیارهای طبقه‌بندی کاروانها و اختلاف هزینه آنهاست. برای نمونه، شرکتهای سیاحتی [[اندونزی]] حاجیان را در هتل‌های اطراف مسجدالحرام اسکان می‌دهند.<ref>مدیریت حج در کشورهای اسلامی، ص47-48.</ref> برخی کشورها نیز برای کاهش هزینه، به صورت نوبتی در دو شیفت ۱۲ ساعته حاجیان را در هتل اسکان می‌دهند و حاجیان باقی وقت خود را در حرم و بیرون از هتل صرف می‌کنند.<ref>حج 28، ص304.</ref> | ||
با وجود کنترل جدی عربستان در مورد قرارداد اسکان حاجیان پیش از ورود به این کشور، در سال ۱۴۲۹ق. ۱۰۰ حاجی از کشور [[بورکینافاسو]] به دلیل تقلبی بودن قرارداد اسکان، ۱۷ ساعت در محل استقبال از حاجیان متوقف شدند و سرانجام در یکی از مساکن خیریه، اقامت داده شدند. مسئولان حج عربستان، تحقیقات ویژه‌ای درباره چگونگی ورود این افراد به عربستان، بدون در اختیار داشتن قرارداد اسکان، انجام دادند.<ref>حج 29، ص513.</ref> با این همه، حاجیانِ فاقد مجوز، از مشکلات عربستان ذکر شده‌اند،<ref>- http://www.mehrnews.com/TextVersionDetail/1734645</ref> که کارتن خوابی آنها در اطراف مسجدالحرام و در [[مشعر|مشاعر]] منظره نامناسبی به حج داده است و دولت عربستان برای بهبود این وضعیت نابسامان تلاش‌هایی صورت می‌دهد.<ref>نشریه زائر، ش5، ص2، «تأکید وزیر حج عربستان بر تکمیل آمادگیها برای حج امسال».</ref> | |||
===اسکان شهروندان عربستان=== | ===اسکان شهروندان عربستان=== | ||
با توجه به محدودیت مسکن مناسب در موسم حج، شهروندان عربستانی و مسلمانان مقیم در | با توجه به محدودیت مسکن مناسب در موسم حج، شهروندان عربستانی و مسلمانان مقیم در عربستان، هر ۵ سال یکبار اجازه تشرف به حج را دارند<ref>میقات حج، ش28، ص216؛ میقات حج، ش22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref> و پیش از موسم حج باید مجوز دریافت کنند.<ref>حج 27، ص129.</ref> مؤسسات حج، مسئول امور حاجیان داخلی هستند و بر پایه گزارشی در ۱۳۷۶ش. (۱۴۱۸ق) هزینه اسکان هر نفر ۲۰۰ ریال عربستان است.<ref>میقات حج، ش22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref> | ||
==از منظر فقه== | ==از منظر فقه== | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۷: | ||
قرآن،{{یادداشت|{{قلم رنگ|سبز|﴿سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ﴾}} | قرآن،{{یادداشت|{{قلم رنگ|سبز|﴿سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ﴾}} | ||
مسجدالحرام... را براى همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يكسان قرار داده‌ايم.}}<ref>سوره حج(۲۲)، آیه ۲۵؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۳۳۵.</ref> همگان را در برخورداری از مسجدالحرام مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، درباره این که آیا جایز است [[خانه‌های حرم|خانه‌های مکه]] را اجاره داد، مباحث مفصلی دارند. در روایاتی منسوب به حضرت محمد(ص) از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است<ref name=":0" /> | مسجدالحرام... را براى همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يكسان قرار داده‌ايم.}}<ref>سوره حج(۲۲)، آیه ۲۵؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۳۳۵.</ref> همگان را در برخورداری از [[مسجدالحرام]] مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، درباره این که آیا جایز است [[خانه‌های حرم|خانه‌های مکه]] را اجاره داد، مباحث مفصلی دارند. در روایاتی منسوب به [[حضرت محمد(ص)]] از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است.<ref name=":0" /> او پس از فتح [[مکه]] از گذاشتن در برای خانه‌های مکه، نهی کرد.<ref>نک: مأساه الزهراء، ج2، ص313-319.</ref> بر پایه گزارش‌ها، در عصر خلفای چهارگانه، خانه‌های مکه در نداشت و حاجیان آزادنه به آن رفت و آمد داشتند.<ref name=":1" /> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، گذاشتن در برای خانه‌های مکه را منع کرد<ref name=":2" /> و بستن در خانه‌ها را مانعی برای اسکان حج‌گزاران می‌دانست.<ref name=":3" /> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور داد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4" /> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۸۸: | خط ۹۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22137/حج-اسکان | | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22137/حج-اسکان | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۹: | ||
| نویسنده = اباذر جعفری | | نویسنده = اباذر جعفری | ||
}} | }} | ||
*'''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق. | *'''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق. | ||
*'''اخبار مکه و ما جاء فیها من''' الآثار، محمد بن عبدالله الازرقی(م.۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح ملحس، مکه، دارالثقافه، ۱۴۱۵ق. | *'''اخبار مکه و ما جاء فیها من''' الآثار، محمد بن عبدالله الازرقی(م.۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح ملحس، مکه، دارالثقافه، ۱۴۱۵ق. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۱۱: | ||
*'''پنجاه سفرنامه حج قاجاری'''، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش. | *'''پنجاه سفرنامه حج قاجاری'''، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش. | ||
*'''التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم'''، محمد طاهر الکردی، تصحیح عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق. | *'''التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم'''، محمد طاهر الکردی، تصحیح عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق. | ||
*'''ترجمه قرآن (انصاریان)'''، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش. | |||
*'''تفسیر شاهی (آیات الاحکام)'''، ابوالفتح بن مختوم جرجانی (م.۹۷۶ق)، به کوشش اشراقی، تهران، نوید، ۱۳۶۲ش. | *'''تفسیر شاهی (آیات الاحکام)'''، ابوالفتح بن مختوم جرجانی (م.۹۷۶ق)، به کوشش اشراقی، تهران، نوید، ۱۳۶۲ش. | ||
*'''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵–۴۶۰ق)، به کوشش سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش. | *'''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵–۴۶۰ق)، به کوشش سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش. | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۴۳: | ||
*'''نهج البلاغه'''، شریف الرضی (م ۴۰۶ق)، شرح صبحی صالح، قم، دارالاسوه، ۱۴۱۵ق. | *'''نهج البلاغه'''، شریف الرضی (م ۴۰۶ق)، شرح صبحی صالح، قم، دارالاسوه، ۱۴۱۵ق. | ||
*'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | *'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{حج و عمره}} | {{حج و عمره}} | ||
[[رده: | [[رده:اسکان در حج]] | ||